...

çürüdü omuzlarım al yükümü sırtımdan
bi ağaç gölgesi solumam gerek
paçalarımı bile sıvamadan bi dere boyu yürümem gerek...

nefesim...durağım...hamalım

dar zamanlarda yaşarolmuşuz herşeyi...
ölüm...darzamanlarda gelir
hayat...darzamanlarda geçer olmuş
aşk bile darazamanlara sığdırılmış valize giyisi basar gibi
tamam herşey koşaradım ayaküstüde...PEKİ nereye!

uyku...

en kalın duvardan bile geçer...

dün birine yazmıştım...nasılım

dip,,,
dibe vurunca
çarpma şiddetiyle geri yükselmeli ya insan...
benim dibim tutmuş
fazla ateşe maruz bırakılan çorba içindeki 'mercimek tanesi' gibiyim

merhaba:)

uzun zaman evvel...

mutfak dolabımın üstüne fırlatıp unutmuşumda

çok canım çekince bulmuş gibiyim seni...